آدمی چون همواره در تکاپوی مشغولیت هاست،
غبار نسیان بر خود می گیرد و آشنایی او با خدا جای خود را به بیگانگی با او می دهد
و چنین است که می توان آن را "آشنای بیگانه" خواند...